galiba 1974
sabah saat 04:30, o kesin
mevsimlerden bahar olmalı, emin değilim
sabahın o saatinde nöbete kalkan asker gibi
gözlerini oğuşturarak çarşıya akıyor erkekler
bir bayram sabahı bu kadar kalabalık görebilirsiniz kasabayı
televizyonlu kahveler açılmış
yerler süpürülmüş, dükkan önüne birkaç kova su dökülmüş
çay çoktan demlenmiş
biz Meram Çayevi müşterisiyiz
Kahveci Ahat, Konyalı
eski hanların sahipleri kadar güler yüzlü
tombul ve acımasız
ha, bir de burma bıyıklı
çağla yeşili yağlı boya ahşap camekanın
kapıdan girince hemen sağda
dışarıdan bakanların göremeyeceği şekilde konuşlandırılmış televizyon
elbette siyah-beyaz
gözünü oğuşturan geliyor
afyonu patlamamış esnemeler
Ahat Abi gelene çay dayıyor
"iç, açılırsın, birazdan bokus başlar, uyuntu uyuntu bakma!"
Dünya Ağır Sıklet Boks Şampiyonası
Muhammed Ali Cılay (evet, kley değil, cılay diye okunur)
James Frazer'e karşı (yani ben öyle hatırlıyorum)
ikisi de zenci
bu boks denen şeyi, ne spor olarak görebilmiş
ne de sevebilmiştim
ama belki haftalar öncesinden
ve yaklaşan günler boyunca
bir Müslüman Boksör dünya şampiyonu olacak diye
o küçük kasaba manen hazırlanmıştı
"Cılay bu maçı kesin alır!"
"Oğlum Cılay ne, Muhammed Ali desene!"
"Sen çok biliyon, ya yenilirse? ;) "
"Yenilmez ooolum, iman kuvveti var adamda!"
"Lan yoksa sen gavurdan yana mısın?"
...
maçın ayrıntılarını (sporla hemhal olanların o berrak hafızasına hiçbir zaman sahip olamadığım için)
elbette hatırlamıyorum.
ama Muhammed Ali'nin arada bir yediği yumruklar
hepimizin suratında patlıyor
attığı her yumruk bizim ellerimizle patlatılıyordu
14 raund mudur bu maç
kaçıncı raund'da geliyor nakavt
9 mu, 12 mi, 14 mü
her raund arasında hararetli tartışmalar
"Gavur yoruldu, bu raund dayanamaz!"
"O kadar emin olma!"
"Lan ooolum senin sütünde bi bozukluk mu var, gavur karıdan mı süt emdin! Niye bozuk bozuk konuşuyon!"
kahveci Ahat her 10 dk.'da bir çay dağıtıyor
"Abi valla açım, kusacam birazdan!"
"Açsan simit ye lan, gevrekler 25 kuruş"
"Yidim abi, ama başka para yok bende"
"Söğüt gölgesi mi lan burası, çay, oralet, tarçın? Ya iç, ya kalk git! Bak millet dışarıda can atıyo içeriye girmeğe"
"Ver hadi ver madem, kusarsam sen temizliiicen"
"Sessiz olun lan, ravnd başlıııcak"
"Ahat Abi, at abi itiraz edeni dışarı, ses çıkarmayın gözünüzü seviyim"
bir ara yayın kesiliyor, 7. Raun filan
kahvede moral sıfır
"ya yenilirse Muhammed Ali!"
sanki biz seyredemezsek gücü azalacakmış gibi
Ahat Abi müşteriyi dağıtmama telaşında
"Gelir gelir birazdan"
"Abi anteni Çifteler'e mi çevirsek?"
"Kurcalatmam ulan, zaten alengirli!"
...
derken yayın yeniden geliyor
koca kahve bir oh çekiyor
"Şükür yenilmemiş!"
Muhammed Ali vuruyor
her yumrukta kahve ayağa fırlıyor
aslında
tek tük bazıları bu fikre alışkın olsa bile
çoğu kasabalı, böyle bir şeyin spor sayılmasına bir türlü anlam veremiyor
"Abi, hani kavga çıkar anlarım da"
ama değil mi ki böyle bir spor varmış
hem de bir Müslüman şampiyon adayıymış
"Yenilmeyeceğiz oğlum, bak görürsün!"
içten içe dualar bile okunuyor
"Hadi Cılay, hadi oğlum, yüzümüzü yere baktırma!"
maç knock-out ile bitiyor
ortalık çığlık çığlığa
hoplayanlar, birbirlerine sarılıp ağlayanlar
kucaklaşanlar, kucakladığını havalara atanlar
Kahveci Ahat "sükut tepişin ulan, sandelleleri kırcaaanız!"
"Kazandık Abi, biz kazandık!"
"Biz kazandık Abi, biz!"
"Lan üç kuruş çay parası kazandık, bi sandelle kırarsanız tepişçez derken, ödetirim allahıma!"
kahvelerden oluk oluk
kazanmanın o ulvî coşkusunda tazelenmiş
asırlık mağlubiyetlerin ağırlığı altında
beli bükük doğmaktan bıkkın bir halkın çocukları
galibiyetle kutsanmanın sarhoşluğu ile
evlerine dönüyor
herkeste bir cepheden dönen gazi edası
ne Çanakkale'de yenildik zaten,
ne Dumlupınar'da
ve hiç yenilmeyiz artık!
Muhammed Ali Clay hakkın rahmetine kavuşmuş, Allah mağfiretiyle muamele etsin...
bir küçük kasabada 24 kahve dolusu erkek
kimi benim gibi 13-14 yaşında ergen
kimi 30-35 yaşlarında
tam bir kitlesellik coşkusuyla
belki de ilk kez bu kadar ortak bir övünç ve gururla
bir daha yenilmeyeceğimiz hissini tatmıştık.
Mekanın Cennet olsun, kelebek gibi uçan adam...