Bana öyle geliyor ki, 20. Yüzyıl’ın son çeyreğine kadar Miraç ve Kadir geceleri için “kandil gecesi” nitelemesi kullanılmamıştır. Halk arasında böyle bir eğilim bulunması geleneğin değil, folk göreneğin harcıdır. Laf yine aramızda, Osmanlı bakiyesi topraklarda dinî geleneği temsil eden elit zümre tasfiye edilip de dinin yeniden canlanmasına kayda değer ölçüde göreneği din sayan kimi halk hocaları, kimi kıssacı vaizler, kimi tarikat erbabı öncülük ettiği için Türkiye dindarlığı bir “gelenek dindarlığı” değil, “görenekçi bir dindarlık (giderek de gösterisi)” halini almıştır.

Esasen Nikotin, bir "yoksunluk sendromu" tetikleyicisidir. Su içersiniz, yoksunluğunuz devam eder. Yemek yersiniz yoksunluğunuz devam eder. Güzel bir manzaraya mütenazır bir yere varırsınız, yoksunluğunuz devam eder. Allah'ın bahşettiği bütün nimetlerin sizde hâsıl etmesi gereken "az miktardaki mutluluk" ve dolayısıyla itminan, şükür ve imanı çalar Nikotin. Yeni dinamizm için gerekli az miktardaki mutluluğun yerine çok miktarda mutluluk boca etmek suretiyle de, vücudun psişik dengeleri sürekli alt üsttür. Nikotin, bağımlılığına eşlik eden başka hasarlar da cabasıdır. Sigarayı bırakmak istersiniz. Ama işte, yoksunluk sendromu, bazen 2 hafta, bazen 2 ay devam eder. Çünkü vücut, mutluluk hormonu salgılaması gerektiğini geç kavrar.