1975 yılında bir besteci ve piyanist olan Jose Antonio Abreu Venezüalla'da bir proje başlatır. Kendisi buna "Yoksulluk ve suçla mücadele eden sosyal bir sistem" der. Abreu, alışılagelmiş yöntemlerin tamamından farklı olarak klasik müzik ile bunu başarabileceğini ortaya atarak yola çıkmış. - Artık burada tekrar tekrar klasik müziğin sadece bir Avrupa müziği olmadığını tüm dünyanın müziği olduğunu anlatmama gerek yok sanırım.- Yani Venezüellalılar çıkıp da "bu bizim müziğimiz değil" dememişler. Başladığı yıldan bu yana birçok farklı görüşten yönetim bu projeyi desteklemeye devam etmiş. Bu müthiş başarının adı "El Sistema". Projenin sonuçları sanatsal olarak inanılmaz boyutlara ulaşmış. Şuan ülkede Simon Bolivar Senfoni Orkestrası'nın başını çektiği, 150'den fazla gençlik, 70 çocuk ve 30 senfoni orkestrası var.
Yoksulluk ve suçla mücadelede klasik müziğin kullanılması sanırım ülkemiz için de farklı bir yaklaşım. Peki neden sadece müzik değil de klasik müzik. Çünkü klasik müzik, müzik türleri arasında en örgütlü ve sistemli olan uluslararası anlamda standartları en oturmuş sisteme sahip. Tek başınıza aldığınız eğitimi bir topluluk içerisinde uyum sağlayarak ve bazen tatlı bir rekabetle müzik olarak sunuyorsunuz. Bu topluluk olarak hareket etme kültürünün ötesinde herkesin ayrı bir şey çaldığı ama ortaya bi müziğin çıktığı çoksesli müzik yapısı ile de demokrasinin ruhunu yaşamış oluyorlar. Herkesin söylediğinin çok önemli olduğu ama en önemlisinin birlikte yaratılan güç olduğunun sanatsal yansıması bu. Artık suça ve şiddete eğimli çocukların ellerinde, kendi aralarında yarışabilecekleri kendilerini ifade edebilecekleri bir şey vardır: Müzik.
Sistem birkaç yıldır ülkemizde de başarı ile uygulanıyor. "Barış için Müzik" projesi çok başarılı işlere imza atıyor. Ama maalesef sadece İstanbul'da lokalize olmuş durumda. Son zamanlarda da bu bilgi ve deneyim Eskişehir Tepebaşı Belediyesi Çocuk Senfoni orkestrasına aktarılarak genişletilmeye çalışılıyor. Kişisel çabalarla çok başarılı olacağa da benziyor.
Dünyanın neresinde olursanız olun çocuklarınızı müzikle eğitmelisiniz. Müzik salt bir eğlence ve dinlence aracı olmaktan öte içinde barındırdığı farklı disiplinler sayesinde çocukların gelişiminde hayata bakışlarında çok büyük güç. Okullarımızda müzik eğitimine yaklaşımın mutlaka elden geçirilmesi gerek. Milli eğitim sisteminin müzik eğitimine bakışını belki böyle değiştirme şansı yakalayabiliriz. Bizde "El Sistema" gibi projelerin yaygınlaşması maalesef biraz uzak gibi. Çünkü suç ve yoksulluk ile mücadele eden bir müzik projesinin algılanabileceği bir kültür sanat yönetim yapısının gelişmesi bizde daha çok zaman alacaktır. Bu orkestra ve eğitimlere ulaşan çocuklar yine gelir durumu yüksek ailelerin arasından çıkacak ve daha da ayrışmaya devam edecektir. Bunlar aşıldığında yöneticilerin de büyük desteği ile tüm çocuklarımızın kötü ortamlardan ve yoksunluktan uzaklaşarak müzikle buluşabileceğini düşünmek bile mutluluk veriyor. Kısacası ben de "o gün" için yaşayanlardanım.