DÜŞÜNCE

“Affını istemek” olumsuz bir çağrışım uyandırıyor. Sanki yapılan görev bir angarya, bir kahırmış gibi, yaşanan eziyet döneminin sona ermesini istermişçesine “affedilmeyi” talep ediyorsunuz. Neden “istifa etmek” veya “görevden ayrılmayı talep etmek” yerine “affını istemek” terimi kullanılsın?

Biz medeniyeti, atlar ve köpekler ile beraber kurduk, koruduk genişlettik. Sevgiyi yüceltmeliyiz. Neden medeniyetimizi hayvanlara en yüce merhamet medeniyetine dönüştürmeyelim? İnsanoğlu medeniyeti beraber kurduğu yarı insan dostuna nankörlük etmeden 6 Şubat Depremi’ndeki hizmetlerini anımsayarak yeni yaşamlar, güzellikler sunmalı…

Batı ve Hasımları alt başlığıyla yayımlanan deneme kitabında Maalouf, yolunu yitirmiş insanlığa hızlı bir bakış atıyor. Batı’nın da hasımlarının da kriz içinde olduğu, insanlığın bir labirentin içine hapsolduğu ve öncekilerden daha korkunç bir dünya savaşının çıkabileceği tespitlerini yapıyor.

Günün sonunda tüm bu düzenbazlıkların ötesinde şunu kavradık: yaradan bizden tasarımı yapılmış bir devlet falan istemiyor. Öyle bir şeye işaret de yok. Ancak, kutsal metni tümeller üzerinden okuyabilenler için insanlığın genel/ortak iyiliğine dönük hak, hukuk, adalet, emanet, ehliyet, liyakat gibi çerçeve ilkelerden bahsedilebilir.

Sürekli sümen altı edilip ertelenen, konuşulmayarak, göz ardı edilerek savuşturulan konular tekrar tekrar gündeme geliyor ve görünen o ki bunlar doğru düzgün ele alınıp tatmin edici cevaplar verilene kadar gelmeye de devam edecek.

"Yozlaşmış" filmi, göz kamaştırıcı gökdelenlerin ve olimpiyat coşkusunun ardında gizlenen karanlık dünyanın kapılarını aralıyor. Film, izleyiciyi derin bir rahatsızlık duygusuyla baş başa bırakırken, toplumsal ahlakın ve adalete olan inancın sorgulanmasına da neden oluyor.

Enflasyondan dar gelirli halk mı suçludur, yoksa doyurulamayan elitler mi? Ya da başka ifadeyle, konuyla ilgilenen her politikacı ya da neoliberal iktisatçının diline pelesenk olmuş "şayet emeklilere veya asgari ücrete zam yaparsak enflasyon kontrolden çıkar" sözü ne derece gerçek ifade eder?

Kavimler göçü her şeyi sil baştan tasarlamanın tek yolu. Bu bir sıradanlaştırma, aynılaştırma ve eşitleme hareketidir. Müşterek bir paydada eşitlenme ancak ve ancak bütün insanlığın yeryüzünde yeniden dağıtılmasıyla mümkün olabilir.

Yerel yönetimlerdeki ve bürokrasideki yozlaşma ve çürümenin boyutlarını ele alan nitelikli filmler oldukça nadirdir. Balıkçı Başkan filmi, çevre sorunlarına duyarlı olanlar ve ideal bir kentsel planlamanın yönetiminde siyaseti bir imkan olarak görenler için çok uygun bir film.

Sürekli insanların şuursuzluğundan yakınıyorsun. Bu çok abartılı bir genelleme. Belki bazıları öyledir ama herkes de şuursuz olacak değil ya. Söyler misin bana "şuursuz" derken tam olarak kimi, neyi kastediyorsun?