DÜŞÜNCE

Dünyanın geldiği noktada inanç, kimlik, etnik yapı, yani evrensel olmayan sübjektif değerler üzerinde ortak bilinç üretebilen, kuşatıcı, güven tesis eden, sürdürülebilir, çok yönlü üretebilen, toplumsal barışın tesis edildiği bir sistem kurmak mümkün mü? Düşünen ve akleden toplumlar, elde ettikleri değerin kıymetini bilir ve onu sürekli geliştirir. Cumhuriyetimizin 102. yılı hepimize kutlu olsun.

Fanatizmin beş aşaması, yalnızca bir grubun hikayesi değil; hepimizin içinde, uygun şartlar oluştuğunda harekete geçebilecek karanlık bir potansiyelin haritası. Bu yüzden en büyük mücadelenin, başkalarının değil kendi içimizdeki fanatikle yüzleşmek olduğunu hiç unutmamamız gerekiyor.

Bu, “dijital menkıbeler” çağının başlangıcıdır. Güç odakları, yapay zeka destekli propaganda malzemeleriyle, insanların zihinlerini ilkel çağlardan daha etkili bir şekilde biçimlendirebilecektir. İnsanlık, özgürleştiğini düşündüğü modern çağdan, algıların ve olguların ters yüz edildiği yeni bir tür krallıklar dönemine geri dönebilir.

Bu yazı, Yahudilerin yaşananlara bakış açısını analiz etmek üzere kaleme alındı. Yahudi mantığını bilmeden onlarla mücadele ederken batağa saplanabilirsiniz.

Sumud Filosu'nu düzenleyen ve ona liderlik eden yapının hemen her milletten ve her inançtan insanı bir araya getirmesi, çok önemli bir gerçeği gözler önüne serdi: Dünya kamuoyu, kendi içine gömülmüş, ağır işleyen, umutsuz bir kötürüm görünümünde olsa da, onun kalbinde iyilik ve adalet duygusu hâlâ yaşıyor.

Bu kısa yazı, üzerinde tartışma eksik olmayan üç kurumu, Ekümeniklik, Fener-Rum Patrikhanesi ve Heybeliada Ruhban Okulu'nu birden ele alma iddiasında değil. Yalnızca bağlantılı üç konu hakkında genel bir çerçeve çizme amacında. Çünkü biri anlatılmadan diğeri anlaşılamaz.

Dücane Cündioğlu, gazeteci Ahmet Dönmez ile yaptığı youtube programında bir hayal kırıklığı yarattı. Bu yazımda usul ve esasa dair gördüğüm problemleri yazmaya gayret ettim. Tabi en büyük futbolcularının bile formsuz maçları olur. Bu programı da öyle bir maç saymak lazım.

Ekmek parası için çalışmak insanı özgür kılmaz. Bir sistemin içinde olmak insanı sınırları belli bir köle yaşamına taşır. Orada yaşlanılır, sürünülür ve ölünür. Çalışma acısının bağlamında Yeraltı İnsanı kendini inşa edememiştir; çünkü Yeraltı İnsanının ruhunda bir devredilmez, devralınmaz bir yeraltı vardır ve bu yeraltından çıkış, bir nevi kendi çukurundan çıkması demektir. Bunu modern çağda başarabilme şansı olan pek az Yeraltı İnsanı vardır.

Gazze Soykırımı başka ne gösterdi? Dünyada az sayıda iyi insan yaşadığını gösterdi. İspanya’dan Kanada’ya Güney Afrika’dan Japonya’ya dünyanın her yerinde ama az sayıda iyi insanın olduğu görüldü. Müslüman, Hristiyan, Yahudi; ateist, agnostik, deist yani her inançtan ve her halktan az sayıda iyi, güzel, cesur insan olduğu ortaya çıktı.

Collins M.Ö. 600 ile M.S. 1900 yılları arasında birincil statüde 136, ikincil statüde 366 olmak üzere toplamda 502 filozofun hayata yön verdiğini ifade ediyor. Bunlardan etkilenen ardılları eklediğimizde bile sayı ancak 2670’e çıkıyor. Bu dönem içinde dünyada yaşayan insanların 23 milyar olduğu varsayımını dikkate aldığımızda, dünyaya çok az sayıda insanın yön verdiğini görüyoruz.