DÜŞÜNCE

Dijital medya içerik üreticilerinin insan zihnini zul ve zelil hale getirmek üzere başvurdukları ilk yol, cehaleti sürekli sirküle etmek ve yüceltmektir. Bunu yaparken de insanların çeşitli zaaflarına hitap eden içerikler hazırlamaktadırlar. Herhangi bir gerçekliği olmayan haberlerle takipçilerini olmayana inanmaya teşvik eder ve gerçekliğin içini boşaltarak insanların gerçeklikten uzaklaşmalarına sebep olurlar. Herhangi bir anlamı olmayan bilgi yığınlarını insanların önüne dökerek anlamlı olana yönelmenin önünü keserler. Veri akışını sonsuz hale getirerek zihnin bulanıklaşmasına ve buna bağlı olarak insanların rüşt ve temyiz yeteneklerini kullanmalarına engel olurlar.

Ey Veli, bugünlerde bir telaşın ve heyecanın var biliyorum. İtibarlı lise ve üniversite, bol getirisi/para olan fakülte ve bölümler peşindesin. Oysa bunlar yerine yetişeceği şehri, yetiştirileceği üniversiteyi ve hocaları, seveceği ve şahsiyet edineceği mesleği seçmesini tavsiye etmelisin. Şimdi diyorsun ki seçeceği bölümle inşa edeceği şahsiyet arasında ne ilişki var? Nasıl bir fırıncı ile tamircinin şahsiyetleri ve söylemleri farklı ise teolog, felsefeci, doktor ve avukatın da şahsiyetleri de farklıdır. Meslek tercih etmek aynı zamanda şahsiyet tercih etmektir bilesin.

Bir kısım imar çalışmaları için 1950'li yıllarda Türkiye'ye Amerikalı mühendisler gelmiş. O zamanlarda yol güzergâhını belirleyecek alet yok, eleman yok. bayındırlık mühendisleri eşeği yokuşa sürüyorlar, arkasından elemanlar şeritmetre çekiyor ve eşeğin ayak izlerine kazık çakıp istikamet belirliyorlarmış. Bunu gören Amerikalı mühendis, pratiği kavrayamamış ve sormuş: ''ne yapıyorlar böyle rampada ?'' ''yolun güzergâhını belirliyorlar.'' cevabını almış. amerikalı şaşkın: ''nasıl yani, anlayamadım ?'' diye sorunca yetkili, ''eşek yüzde 7 eğimin üstüne çıkmaz. biz de bu nedenle eşeğin izinde kazık çakıp rampada yol güzergâhı belirliyoruz.''diye cevap vermiş. Amerikalı katılarak gülmeye başlamış. yatışınca da sormuş: ''peki, eşek bulamayınca ne yapıyorsunuz?''. yetkili bozuntuya vermeden cevaplamış. ''O zaman Amerika''dan mühendis getirtiyoruz.''

Kimse bizi 3D yazıcı ile "karadır kaşların ferman yazdırır" arasında tercihe zorlamasın. Direk kaşlara gideriz! Durmadan aşk şiirleri, aşk romanları, aşk öyküleri yazan bir toplum 3D yazıcıyı ne yapacak! Zaten ihtiyacımız olduğunda parasını verip dışarıdan satın alıyoruz. Aşık olmak varken o işlere niye zaman ayıralım ki!!!

“Topluma rağmen okul olabilir mi?” sorusu burada yeniden hatıra getirilmelidir. Okulda öğretilenlerle toplumdaki gerçeklik arasındaki uzaklık ne kadar çoksa çocuklarımızın yaşayacağı bilişsel gerilim ve öğrendiklerini gerçek durumlara kalıcı olarak transfer etme süreci o kadar geç olacaktır. Okul hayat içindir, hayata transfer edilmeyen bilgi sadece yüktür.

Düzeni, düzeneği, ilişki biçimini, kitleselliği, zorunluluğu ve yukarıda sıraladığım farklılık, öteki, devlet-toplum ilişkisinin niteliği kısaca sosyal, kültürel ve ekonomik vaziyet ile adalet ve özgürlük standartlarımız vs. arasında ontolojik bir bağ kuramayan bir kavrayışın daha işin başında, ne kadar ‘felsefe’ heveslisi, taliplisi görünürse görünsün, ‘felsefi’ bakıştan, tarzdan, yaklaşımdan, düşünüşten mahrum olduğu açıktır.

Halk üzerine düşeni yapmaya gayret ederken sosyal devlet olma özelliğini bir kere daha ispatlayan Kanada hükümeti sorgusuz sualsiz pandemi süreci boyunca şartlardan dolayı çalışamayacak durumda olduğunu iddia eden herkese temel ihtiyaçlarını karşılamak üzere aylık 2000 dolar ödeme yaptı. Kirada oturanlar için de ayrıca kiralarının bir kısmını karşılamak için ev sahiplerine ödenmek üzere fon ayırdı. Böylelikle devlet şu mesajı veriyordu: Biz sizin vergilerinizle ayakta tuttuğumuz ve sizin varlığınızla anlam kazanan devlet kurumunu  seferber ediyoruz; siz varsanız biz de varız.

Bilmek için, kavramak için, ermek için, en sonunda olmak için hep delirmek gerekir. İdraktir geçişin anahtarı! İdrak dediğimiz şey ise (yani sırra vakıf olmak, hakikati kavramak) ancak ve sadece aklın, zihnin dar kalıplarını kırması, sorgulamasız malumatla örülmüş tüm ön yargı duvarlarını parçalaması, yani tam olarak özgürleşmesiyle mümkündür. Siz en sonunda bunu isterseniz delirmek olarak adlandırın ya da isterseniz kamil iman, Nirvana yahut da felsefi aydınlanma…

Günümüz insanının sosyal medyada gösterdiği gayretin ve çabasının ardında yatan bu korkunun, yani dokunulma korkusunun olmayışında aramak lazım. Sosyal medya ortamında fütursuzca yapılan eylemlerin en büyük garantörü eylemde bulunduğumuz kişinin bize dokunmayacak olmasıdır. Gündelik hayatta yabancı bir dokunuşun getirdiği, bilinmeyenin dokunmasından kaynaklanan korkunun sosyal medya ortamında yaşamıyor oluşumuzdan kaynaklanmakta.

Corona’dan sonra artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, Z kuşağının oylarından sonra da artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, hatta daha ilginci “yarın yeni zamanlarda hiçbir şey eski zamanlardaki gibi olmayacak.” Sanki bugün dünmüş gibi… Bir şeyin eskisi gibi olmayacak olmasından korkmak mülkiyetçi, tahakküm edici, kontrolü daima elinde bulundurmayı hırsla arzulayan, ölümsüzlüğe inanan bir yaklaşım.