EĞİTİM

Dar bir alanda top çevirerek küresel yutturmacayla oyalanmaya devam ettikçe buna sıra gelmeyecek şüphesiz. Çünkü esaslı soruları sormak veya alanla ilgili anlamlı bir konuşma yapmak gibi bir derdimiz yok.

Öğretmenlik Mesleği Kanunu (ÖMK) TBMM’de kabul edildi. Kabul edilen kanunun içeriği ve TBMM’ye geliş süreci Türkiye’nin kamusal işleyişinin ibretlik bir görünümünü sunuyor.

Ülkemizde özellikle kamuya personel/yönetici alımında uygulanagelen yöntem çoktan seçmeli (test) sınavla yapılmaktaydı. Çoktan seçmeli sınavlar kişinin sadece öğrenme basamaklarından bilişsel aşama; bilgi ve kavrama becerilerini ölçmek için yeterli olarak görülmekteydi. İşe alınan personelin ya da yönetici ve kariyer meslek gruplarına seçilmek istenilen elemanların yeterliğini sadece bilgi, kavrama/hatırlama düzeyini ölçen sınavlarla ölçmek elbette doğru seçim sağlamayacaktır. Bilgi basamağının uygulama, analiz, sentez ve değerlendirme aşamalarının da ölçülmesi, kişi hakkında objektif ve daha sağlıklı karar verilmesini sağlayacaktır.

Dünyanın en iyi terzisine kot kumaş verip ondan damatlık istersek dikilen damatlık istenilen nitelikte olmaz. Eğitimde uygun kumaşı uygun bir terziyle buluşturarak işe başlamak zorundayız.

Çocuklarla kurulan asimetrik bir diyalog, onları yetişkinliklerinde de kendilerine ana baba gibi bir otoritenin yol göstermesine muhtaç prematüre benliklerle hayat sürmeleri yönünde kötürümleştirici ya da sakatlayıcı bir hasar verebilir.

Volkan Girgin'in yönettiği 2020 yapımı beş dakikalık “Konuşma”  isimli kısa film, güçlü kadrosu ve çarpıcı alt metniyle dikkat çekiyor.

Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin'in, İslam Düşünce Enstitüsü'nün (İDE) "Nehri Yeniden Akıtmak" isimli kapanış konferansında yaptığı konuşmadan hareketle birkaç hususun altını çizmekte fayda görüyorum.

Akademi genel bir laçkalaşma yaşıyordu zaten. 2020’de buna bir de pandemi eklendi. Eğitimsiz doktorlar, mühendisler, hukukçular, öğretmenler, hemşireler gibi pek çok yetersiz meslek erbabı üzerinden pandeminin etkisini en az on yıl uzattık.

Meseleyi yaşadıktan sonra meseleye ilişkin genel doğruları kollektif olarak tekrar etmek anlamlı bir öğrenmeden ziyade sorumluluk savmak, yaşadığımız acı gerçeklikle yüzleşmemektir. Depremin değil binaların öldürdüğünü söylemek, alana ilişkin makul ve meşru bilgileri sıralamak ancak yerleşik düzeni ve ilişki ağını yapısal bir şekilde gözden geçirmekle, sistemik dönüşümlere zorlamakla mümkün.

Yanlış anlamak sadece bilgi meselesi değil, aynı zamanda bir ahlak meselesidir. “Anlamak masraflı iştir. Emek ister, gayret samimiyet ister. Oysa yanlış anlamak kolaydır, biraz kötü niyet ve cehalet kâfidir”