SİYASET

Amerikalı tarih profesörü Timothy Snyder'in 04 Aralık 2024 tarihli yazısının çevirisi.

Gelecek yılların, ulusu, etnik yapıları ve kültürel değerleri yok edecek şekilde tasarlandığı gerçeği üzerinden hareket etmeliyiz. Ulusun inşa edilmesi sürecinde yaşanan siyasi ve iktisadi gelişmelerin tersine çevrilerek tekrar kabile toplumuna doğru gidiyoruz.

Hesabın görüleceği, doğrulanacağı yer burasıdır. İnsanların ezdirilip ezdirilmediği, muhtaç edilip edilmediği asgari ücrete, açlık ve yoksulluk sınırına, bölüşüme, imtiyazlara ve şüphesiz bütün bunların bir konuşmaya nasıl dâhil edildiğine bakılarak çok rahat görülebilir. Halep oradaysa arşın burada!

Modern hukuk devleti aygıtında imtiyaz yoktur, yönetilen halk ile yöneten politik ve bürokratik kademedeki tüm görevliler aynı değerde olup, yasalar önünde eşit sorumluğa sahiptir. Görevler yasal metinler üzerinden tanımlanır ve icra edilir. Esas itibariyle kamu hizmeti hakları belirleyen hukuk normları üzerinden yürütülür yani bu görevler üst yönetimin öznel tasarrufları (lütuf) değildir.

Ne yazık ki 15 Temmuz sonrasında, ortada somut deliller olmadan insanlar, “öyle bir kanaat hâsıl oldu” denerek “Fetöcü” ya da “Fetöcü şüphelisi” ilan edilmiş, imzasız ihbar mektupları ve anonim telefonlara, kamu kurumlarının üst yöneticilerinin beyanları ve hazırladığı dosyalara dayanarak insanlar gözaltına alınıp tutuklanmıştır.

“Affını istemek” olumsuz bir çağrışım uyandırıyor. Sanki yapılan görev bir angarya, bir kahırmış gibi, yaşanan eziyet döneminin sona ermesini istermişçesine “affedilmeyi” talep ediyorsunuz. Neden “istifa etmek” veya “görevden ayrılmayı talep etmek” yerine “affını istemek” terimi kullanılsın?

Kavimler göçü her şeyi sil baştan tasarlamanın tek yolu. Bu bir sıradanlaştırma, aynılaştırma ve eşitleme hareketidir. Müşterek bir paydada eşitlenme ancak ve ancak bütün insanlığın yeryüzünde yeniden dağıtılmasıyla mümkün olabilir.

Türkiye’nin kimin kazandığından ve kaybettiğinden öte çok ciddi ve ertelenemez problemleri mevcut ve bunları kazanan ve kaybeden kesimlerin mevcut formasyonları ile aşmamızın mümkün olmadığı bir kırılma anındayız.

Bu yazıda Türkiye siyasetini uzun yıllardır gözlemlemeyen bir vatandaş ve bir sosyal bilimci olarak sayın Tayyip Erdoğan’ın uzun siyasî kariyeri hakkında bazı gözlem ve değerlendirmelerimi sunacağım.

Kuvvetler ayrılığının ve hukukun üstünlüğünün devre dışı bırakılması, yok sayılması, oyun oynarken taraflardan birinin oyunun kurallarını keyfine göre değiştirmesi demek. Bu yol açıldığı zaman geriye bir tek en çok korkmamız gereken şey kalır: “orman kanunu”. Kim güçlüyse onun sözünün geçtiği, kaba kuvvetten başka hiçbir belirleyicinin bulunmadığı bir distopya!