SİYASETBİLİM

Öcalan’ın çağrısı, Devletin umduğu gibi PKK’nın kendisini tasfiye etmesini sağlayabilecek midir?

Uluslararası toplumlar ve devletlerin birçoğu vicdan ve adalet sınavını kaybetti. Suriye’de olup bitenler küresel vicdanın yabancılaşmasının bir tezahürüdür. Kötülüğün sıradanlaştığı yerin adı Suriye, kötülüğü kendinde doğallaştıran Esed oldu.

Cumhuriyet yönetim biçimi eksiğiyle fazlasıyla insanın kendi bilinciyle ürettiği özgürlük ve eşitlik temelli bir yönetim biçimidir. Bize düşen, dünün insan anlayışı ve üretim biçimine uygun yönetim sistemlerine özenip bu sistemi örseleyip boşuna zaman kaybetmek yerine, mevcut sistemi hukukun temel alındığı daha özgürlükçü ve katılımcı bir hale getirmek için çaba göstermek olmalıdır.

Filistinde insanların şahit olduğu en büyük katliamlar yaşanırken siyasiler sadece retorik ve kimlik siyaseti üzerinden kitleleri kâh kandırarak, kâh avutarak, kâh gaza getirerek (ama asla somut adımlar atmaya yanaşmadan) günü kurtarmanın peşindeler.

Uluslararası sistemi, ayartıcı bir tutkuyla, bireyin tanrısallaşma sürecinde ortaya çıkardığı zihniyetin, herhangi bir ülke, din ve ulustan münezzeh bir şekilde tarihi şekillendirdiği yapı olarak tanımlayabiliriz.

Seçimin hemen ardından çalakalem yazdığım bir değerlendirme whatsapp gruplarında dolaştı ve epeyce de tartışıldı. Bu yazıda o değerlendirmemi genişleterek meramımı biraz daha derli toplu şekilde anlatmayı deneyeceğim.

Demokrasinin, onu asıl değerli kılan hareket noktası, kişinin -başkalarının değil de- kendisinin koyduğu yasaya uyması anlamındaki Kantçı özerkliğin kolektif bir ifadesi olma iddiasıdır.

Bu yazıda esas olarak bilim ve ideolojinin niteliği ve bunların birbirinden farklılıkları ele alınacaktır.

Bu kadar sarsıcı iddia ve açık idari ve iktisadi başarısızlıklara rağmen, seçim öncesi anketler iktidar koalisyonunun oyunun hala yüzde 40'ın üzerlerinde olduğunu gösteriyor? Acaba bu durum nasıl izah edilebilir?

Elimizle yaptığımız o araç olan devlet, zamanla bazı insanların gözünde canlanıyor, bir ejderhaya, bir tanrıya dönüşüyor. O araçtan artık bir “şey” gibi değil, irade sahibi, saygıdeğer, hürmet gösterilmesi gereken yüce bir varlık gibi bahsetmeye başlıyorlar. Kendileri de o put karşısında nesneleşiyorlar...