DIŞ POLİTİKA

Şimdi insanlığın son karar anı. Ya katliamı seyredip insanlığı gömerek, İsrail ve yandaşlarının egemen olduğu dünyada yaşamaya razı olacağız, yada kıyamet senaryosuna razı olacağız.

Rusya’nın bölgeyi kolaylıkla ABD’nin kontrolüne bırakması tabi ki beklenemez. Ermenistan sonuç olarak eski bir Sovyet ülkesi Rusya’nın burada hem politik hem de askeri anlamda büyük yatırımları var. Yani Rusya Ermenistan’dan, Ermenistan’a rağmen öyle kolay kolay vazgeçmeyecektir. Vazgeçmedi de. Son yaşanan krizde Rusya bölgedeki en büyük otorite olduğunu tekrar kanıtlanmış oldu. Fakat Rusya şu anda enerjisinin çok büyük bir kısmını Ukrayna savaşına empoze ettiği için, bölgede keskin adımlar atması beklenmiyor. ABD de bu durumdan sonuna kadar yararlanmaya çalışıyor.

2013 yılında terörle mücadele bahanesiyle bölgeye giren Fransa, geçen yıl Mali’den ayrılmak zorunda kaldı. Mali’den çekilen Fransız kuvvetlerinin bir kısmı Nijer’e, diğer kısmı da Gine’ye çekilmişti.

Üçüncü bin yıla Türklerin damga vurabilmesi bugün içinden geçtiğimiz süreçte kendi olmaklığımızı yakalamak ve inanmakla mümkün olacaktır. Yeniden var oluş mücadelesinin aynı zamanda mutlak bir yok oluş macerasını da bünyesinde taşıdığı gerçeğini her daim kulağımıza küpe, dilimize pelesenk etmeliyiz.

The New York Times gazetesinde Ezra Klein'ın, 15 Mart 2022’de, Ukrayna üzerine 6 kitabın yazarı, Yale üniversitesi hocası, tarihçi Timothy Snyder ile yaptığı röportajdan bazı satır başlarını çevirdim ve röportajı değerlendirdim.

Fail Rusya, yakın bir gelecekte tarihten silinircesine bir yok oluş hikâyesinden kurtulmak için böylesi bir savaşa girmek zorunda kaldı. Çar Putin’in “başka çaremiz yoktu” ifadesi savaşın tek meşruiyet gerekçesi olarak tarihe geçti. 20. yüzyılın ikinci yarısındaki ihtişamlı günlerine duyduğu özlemi Gürcistan, Kırım ve Donbass’ta göstermekten imtina etmedi. Çocuğun elindeki son oyuncakları almak istemeyen Batı bu operasyonlar karşısında vurdumduymaz kınamaların ötesine geçmedi.

Ortadoğu ve Kuzey Afrika’nın en kritik ve güçlü ülkelerinden birisi olan Mısır, belki de tarihi boyunca ilk defa bu kadar öngörülemez bir gerekçe ile kendini köşeye sıkışmış hissediyor. Barajın su tutmaya başlamasıyla birlikte Mısır’da hayat hemen her alanda sıkıntıya girecek. Mısır ve Sudan’ın Etiyopya’ya bu denli bağımlı kalması doğal olarak bölgedeki bütün dengelerin yeniden oluşmasına neden olacaktır. Mısır’ın maruz kalacağı her sorun ise doğrudan Akdeniz ve Ortadoğu politikalarına sirayet edecektir. Suriye’den Kıbrıs’a, deniz yetki alanlarından Libya’ya birçok sorun belki de bu baraj üzerinden yönetilmeye başlanacak.

6 Ocak 2021  kesinlikle Amerika'nın ikinci İkiz Kuleler olayıdır. Amerika'da derin değişikliklere yolaçmıştır. Bunun yurtdışındaki yansımaları ne olur, hep birlikte yaşayıp göreceğiz. Ama resmiyetteki tüm "şirin ve özgürlükçü" görüntülerine rağmen Demokratların barışçı bir Dünya kuracaklarını ve Amerika'yı savaşlardan çekeceklerini ummak için henüz erken.

AB kendi içindeki bu sorunları gerçekçi yaklaşımlarla halletmesi lazım. Bir tarafta Macaristan ve Polonya’yı hukukun üstünlüğüne uymamakla suçlarken diğer tarafta benzer sorunların yaşandığı Bulgaristan’a karşı herhangi bir söylem geliştirmiş değil. AB bir süre önce Bulgar Başbakanının Baş Savcı ile Cumhurbaşkanına yönelik gerçekleştirdiği operasyonların ardından, ABD lehine sonuçlar çıkacağı endişesiyle, Boyko Borisov ile yana yana olmaktan imtina etmedi. Doğal olarak bu yaşananlar Polonya ve Macaristan tarafından olayın hukuki değil, siyasi temelli olduğu yönünde açıklamalar yapmasına neden oldu.

Yıllarca düşman olduğunu düşündüğümüz ülkelerin birbirlerine düşman olmadıklarını, sahiplendikleri ideolojilerin de birbirlerini tamamladıklarını belki bugün daha rahat görebiliyoruz. Bu hengame içinde nice kıymetli düşünce hak ettiği yeri bulmakta güçlük çekse de artık onlara da kıymet verilmez oldu. Dostluğun bilgece, düşmanlığın budalaca olduğunu söyleyip, düşmanları dost, dostları düşman görmek sanıyorum kapitalizmden ziyade şeytani bir aklın ürünü.