DÜŞÜNCE

Türkiye, bir taraftan dünya ile bütünleşmesini sağlayabilecek insan gücünü, tarım potansiyelini, doğal kaynaklarını gereği gibi kullanamazken, diğer taraftan sınırlı sermayesinin büyük bir kısmını çimento üretimine yönlendirerek, sürdürülebilir kalkınmayı başaramaz!

Rönesans ve reform süreçlerinde din, Batı’da daha ideolojik bir söylem içinde değerlendirildi. Aksi takdirde ilahi olanın dünyevi olana dönüştürülmesi mümkün olamazdı. Sanırım üzerinde düşünülmesi ve konuşulması gereken husus ideolojilerin “dönüştürücü” yetenekleridir. Siyasi ve ekonomik bir çıkar unsuru olarak din ve kültürün yetersiz kalması, ideolojilerin varlık sebebi oldu. Çıkar gruplarına hizmet eden düşünürlerin kurguladıkları dünyalar, toplumların kitlesel olarak yönetebilmesini sağladı. Daha özgür, adil, eşitlikçi ve güzel bir dünya peşinde sürüklenen insanların sahip oldukları ideolojiler, kısa bir süre içinde insanların din ve kültürlerini bu uğurda kullanabilmelerinin kapılarını araladı.

Geçmiş bir karabasan gibi Türkiye’nin üzerinde çökmüş durumdadır. Hafızası tarafından esir alınmış bir Türkiye gerçeği vardır karşımızda. Bu yüzden yüzyıllardır çözemediği, bir adım mesafe alamadığı hayati sorunlarıyla baş etmek için hala yüzyıllardır başarısız olmuş olan yol ve yöntemleri kullanmaktadır.

Hayatımızı geri sarmak, temize çekmek gibi bir lüksümüz/imkânımız ne yazık ki yok. Bunun için her ne kadar hayatımızda birçok rastlantı ve sürprizin önüne geçemesek de, sağlam bir akıl/düşünme ile birçok şeyin kontrolünü elimize alabilir, keşke sayımızı azaltabiliriz.

Ne yazık ki 15 Temmuz sonrasında, ortada somut deliller olmadan insanlar, “öyle bir kanaat hâsıl oldu” denerek “Fetöcü” ya da “Fetöcü şüphelisi” ilan edilmiş, imzasız ihbar mektupları ve anonim telefonlara, kamu kurumlarının üst yöneticilerinin beyanları ve hazırladığı dosyalara dayanarak insanlar gözaltına alınıp tutuklanmıştır.

Batı'da kapitalist tipi kolayca ortaya çıkartan da bu gelenektir. Çatışmacı, rekabetçi, hırslı, kârı önceleyen, bireyci, rasyonel, girişimci, değişimci insan tipini bu zemin kolayca besleyip çoğaltmıştır. Doğu İslam dünyasında ise oryantalist özcü yaklaşıma göre, bu tipin ortaya çıkması adeta imkansızdır.

Maalesef bu ülkenin geleceğinden 22 yıl boşa gitti. Bu iktidar döneminde doğup büyüyen gençler umudunu ve inancını kaybetti. Yapılması gerekenler yapılmadı, yapılmaması gerekenler büyük bir iştiyak ve cesaretle yapıldı. Serçeler katledildi, börtü böceğin istila ettiği tarlalarımız yağmalandı.

Türkiye dünyada anti-kapitalist, anti serbest piyasacı duyguların en kabarık, serbest piyasa karşıtlığının ve devletçiliğin en fazla prim yaptığı ülkelerden biridir. Bu ülkenin sağcısı da solcusu da, İslamcısı da Kemalisti de, genci de yaşlısı da, kadını da erkeği de, zengini de fakiri de ağırlıklı olarak anti-piyasacıdır, devletçidir, merkeziyetçidir, anti-kapitalisttir.

“Affını istemek” olumsuz bir çağrışım uyandırıyor. Sanki yapılan görev bir angarya, bir kahırmış gibi, yaşanan eziyet döneminin sona ermesini istermişçesine “affedilmeyi” talep ediyorsunuz. Neden “istifa etmek” veya “görevden ayrılmayı talep etmek” yerine “affını istemek” terimi kullanılsın?

Biz medeniyeti, atlar ve köpekler ile beraber kurduk, koruduk genişlettik. Sevgiyi yüceltmeliyiz. Neden medeniyetimizi hayvanlara en yüce merhamet medeniyetine dönüştürmeyelim? İnsanoğlu medeniyeti beraber kurduğu yarı insan dostuna nankörlük etmeden 6 Şubat Depremi’ndeki hizmetlerini anımsayarak yeni yaşamlar, güzellikler sunmalı…