EĞİTİM

Sınav odaklı eğitim, kısa süreli hafıza kaydına yol açmaktadır. Alınan bilgiler sadece sınava kadar akılda kalıyor sonrasında ise hafızanın çöplüğüne atılıyor etkisiz hale getiriliyor. Bu durum ise sağlıklı bir öğrenmeyi doğurmuyor. Zaman boşa geçiyor. Görünüşte bir sınav başarısı var ama gerçekte öğrenme yok. Daha sonraki bir zaman diliminde yani gerekli olduğunda onları hatırlayamıyor. Çöpe atılmış ve geriye dönüşü alabildiğine zorlaşmıştır.

Bu yazı kapsamında, onları, eğitimle bağları üzerinden, eğitim sistemi üzerindeki etkisi nedeniyle inceliyoruz. Eğitim süreçlerini negatif bir biçimde etkilemeseydi ve salt yerleştirmeye odaklanmış olsaydık, mevcut sınavların adil ve pratik bir yerleştirme fonksiyonu olduğunu kabul edebilirdik. Ancak sonuçta yapılacak bir yerleştirme kaygısı nedeniyle bütün süreci bozduğumuzu, eğitimi ana hedefinden saptırdığımızı ve çocuklarımızı, eğitim verimini ciddi olarak düşüren bir dizi negatif etkiye maruz bıraktığımızı görmeliyiz.

Bir önceki bölümde yazdıklarımı tekrar okuyunca gördüm ki, sadece mektep tarihine ilişkin bir özetleme yapmışım. Bu nedenle, okula geçmeden önce, mekteplerin medreselerden hangi önemli noktalarda farklılaştığına değinmekte fayda görüyorum.

Medrese üzerine yazdıklarım, dostlardan ummadığım bir ilgi gördü. Bunun için müteşekkirim. Aslında ben bu işin başında mektep ile okul arasında bir karşılaştırmaya niyet etmiş, fakat mektebi yazarken medreseden başlamanın daha doğru olacağı kanaatine vararak mektep hakkında yazacaklarımı erteleyerek medreseyi yazmıştım. Şimdi sırada mektep var, buyurun.