DÜŞÜNCE

Irgun ve Lehi gibi siyonist terör örgütleri, İsrail’in kuruluş aşamasında etkin rol oynadılar. Ülkenin ilerleyen yıllarda aşırı sağcı bir çizgiye doğru kaymasına ve güvenlikçi politikaların benimsenmesine de zemin hazırladılar. İngiliz mandası döneminde Filistin'deki İngiliz güçlerine ve Araplara karşı saldırılar düzenlediler. Bu saldırılar, İsrail'in bağımsızlık mücadelesinde önemli bir rol oynamıştı. Özellikle Irgun, bombalama ve sabotaj eylemleri gerçekleştirmiş ve sivilleri hedef almaktan çekinmiyordu. Lehi ise İngiliz yetkililere ve Araplara yönelik suikastlar düzenliyordu. Bu terör eylemleri, İsrail'in kuruluş sürecinde şiddetin meşrulaştırılmasına ve aşırı sağcı ideolojilerin güçlenmesine yol açmıştı.

Devletler kitlelerin anladığı dilden konuşur, bireydir hedef olan ama birey, toplumsala sevk edilmiştir. Bireyin yaptıkları ulvi, kutsal, vatani şeylerdir. Bütün yaptığı şeylerde bir kutsallık gözeten bireyin bütün eylemi devleti, dini, vatanı ya da mukaddes değerleri içindir. Devletler sessizce veya gizlice fısıldayabilir kulaklara, bizzat yönlendirdiği örgütler ve paramiliter yapılarının dilleriyle yapabilir bunu. Hayalet gibi görünmeden vesayet savaşlarını yürütür. Aldatılmak, kandırılmak kitlelere kalır.

Şimdi insanlığın son karar anı. Ya katliamı seyredip insanlığı gömerek, İsrail ve yandaşlarının egemen olduğu dünyada yaşamaya razı olacağız, yada kıyamet senaryosuna razı olacağız.

İnsanların şeytanca ya da canavarca başkasına kötülük yapması, en çok savunma ve güvenlik amaçlı kendisinin ve toplumun hayrı/bekası için yapıldığında gerçekleşir; kimi zaman da iktidar elde etmek, servet sağlamak, menfaat için tabi ki... Şeytani kötülük düşüncesi, siyasetin bir ayak oyunu olur ise, kendilerini tehdit altında gören insanlar her kötülüğü yapar hâle gelirler. Siyasi çabanın da etkisiyle korkak insanlar, kötülük fikrine çabuk alışırlar: ‘Düşman gizlenmekte, toplumu bozmaya ve onları mahvetmeye çalışmaktadır; kılık değiştirmiş şeytanlar ordusu ulusu bölmeye veya ayırmaya teşebbüs etmektedir(!).’ şeklinde siyasi, dini ve ideolojik anlatılar, geçmiş tarih tecrübesi ve güncel haberlerle birlikte düşmanla savaşmak gerektiğini söyler.

Filistinde insanların şahit olduğu en büyük katliamlar yaşanırken siyasiler sadece retorik ve kimlik siyaseti üzerinden kitleleri kâh kandırarak, kâh avutarak, kâh gaza getirerek (ama asla somut adımlar atmaya yanaşmadan) günü kurtarmanın peşindeler.

Her kafadan bir sesin çıktığı müziğe kakafoni denildiğini biliriz. Bazen 40-50 kişilik bir orkestrada bir tek enstrümanın bile yanlış nota çalması kakafoniye neden olur. Orkestra şefleri çubuğu bunun için sallayıp dururlar, amaç tehdit değil, tertiptir. Çok seslilik zenginliktir. Yeter ki sesleri senfoniye dönüştüren bir orkestra şefi olsun.

Biz'i ben'e feda ettiğimiz gibi derinliği yüzeyselliğe feda etmişiz. İhtişamlı taş işçiliğinden TOKİ mimarisi kişiliksizliğine gerilemişiz. Filmde bunu, ganimetçinin "Mis gibi temiz temiz oturuyorlar." diyerek övdüğü estetikten, kişilikten yoksun beton yığını apartmanlara Yakup Usta'nın "karınca yuvası" dediği diyalogda görebiliyoruz.

Bu gerginlikten yararlananların başında İran geliyor. 2020 yılında İsrail ve Arap devletleri (BAE, Bahreyn, Fas ve Sudan) arasında normalleşme anlaşmaları imzalanmıştı. Bu yakınlaşmayı ABD teşvik ediyordu ve Suudi Arabistan-İsrail yakınlaşması bu çabanın zirvesini temsil edecekti. Bu anlaşmalar aynı zamanda İran ve Filistin’in dışarıda kalmasına yol açmıştı. Hamaney, Arap Devletleri’nin İbrahim Anlaşmalarını imzalamasını İslam davasına ihanet olarak gördüğünü söylemişti. Savaşın başladığı hafta Suudi Arabistan, İsrail ile yürütülen normalleşme sürecinin durdurulduğunu açıkladı. İran’ın desteklediği askeri güç olan Hizbullah’ın lideri Hasan Nasrallah, Aksa Tufanı’nın normalleşme isteyenlere yönelik bir mesaj olduğunu söylemişti.

Mitolojik ideallerinden kaynaklanan arzularını yerine getirme hususunda tarihsel ezilmişlikleri onlara hep destek verdi. Mazlum konumunu Yahudiler kadar güzel kullanabilen bir başka topluluk muhtemelen yoktur. Ancak devlet kurma sürecindeki zalimce tavırları hem tarihsel zavallılıklarına zarar verdi hem de Yahudi aklının dönüşümüne vesile oldu. Bu günlerde yaşadığımız çatışmalarda ölen Yahudiler bu aklın yeniden kazanılmasına ve uluslararası sistemdeki zalim görüntüsünün törpülenmesine vesile olacaktır. Ezilmişlikleri üzerine kahraman olanlar mı kahramanlıkları üzerine ezilenler mi? sorusuna verdikleri cevap çok netti.

Çağımızda başta bizde olmak üzere tüm ülkelerde eğitim-öğretim bir sorun olarak insanlığın önünde durmaktadır. Öğretmenlere göre bu büyük sorunun sorumlusu; sistem, çalışma koşulları, çağın gerisinde kalan müfredat, sorumsuz ve şımarık öğrenciler, ukala velilerdir. Velilere göre bu büyük sorunun sorumlusu işlerini hakkıyla yapmayan öğretmenler, eğitim-öğretime yeterli kaynak ayırmayan siyasi iktidardır. Siyasi erke göre bu büyük sorunun sorumlusu hayatını işine adamayan öğretmenler, sorumluluk almayan veliler ve yeteri kadar çalışmayan öğrencilerdir. Peki, bunlar tali sorumlularsa, peki sanayi devrimi sonrası kurumsallaşan eğitim sisteminin “eğitim anlayışı-felsefesi” asıl sorunsa? Sorunun gerçek kaynağını görmeyip, onu tartışmayıp son noktada görünen-tali sorunlara yönelik çözümler üretmeye çalıştığımızda daha büyük bir sorun doğurmuş oluruz.