Her şeyin göreceli olduğuna inanmak, insan zihnini ve algısını merkeze almak demektir. Ancak tarihi tecrübemiz ve bilim bize göstermektedir ki, algılarımızın ötesinde bir gerçeklik vardır. Bu gerçekliği kabul etmezsek, sadece kendi algılarımızın esiri oluruz.

Bir insanın müslüman olmasıyla İslamcı (الإسلامي /الإسلاميون) olması aynı şey midir? İslamcılık İslam’ın politik versiyonu mudur? Müslüman İslamcı mıdır? Hayatın her alanında İslam’a inanmak, İslamcı olmak mıdır? İslamcılık her yerde başarılı mı olmuştur? İslamcı’dan herkes aynı şeyi mi anlamaktadır? Müslüman denilen bireyler ve toplumlar ‘kapitalizm, marksizm, liberalizm vs gibi ideolojik algılanabilecek olan ‘İslamcılık’ diye bir kavram icad etmeden de politik bir söylem ve eylem geliştiremezler mi? Arap Baharı denilen süreç ve hatta ‘proje’nin başarısız (evet başarısız) denilebilecek bir sonuç üretmesi, acaba bu kavramsallaştırmalardaki yanlışlardan mı başlıyor?

Kursk harekatı, Ukrayna'nın kendi geleceğini belirlemesi açısından çok önemli bir çıkış oldu. Savaş Donbass ve çevre vilayetlerde kızışırken, Ukrayna'nın Kırım'ı vurması, Rusya'nın Kırım yarımadasıyla olan bağını kesmesi bekleniyordu. Kırım son derece zor, fakat bir o kadar da etkili bir hedefti.

Bir araya gelmemesi gereken iki kelime otel ve Mekke’dir. Bu oteller dışında geniş düzlüklere olan Mekke’nin uzağına inşa edilebilirdi. Tıraşlanan dağlarıyla, adeta sakalları zorla yolunan bir alimin acısını yaşamaktadır Mekke.

Bizim sorunumuz kimin İslamcı olduğunu belirlemek değil kimin nasıl bir islamcılık performansı sergilediği ile uğraşmak olmalıdır... Bu dünyaya dair siyaset üreten her Müslüman İslamcıdır

Sevgimizi insanlara hayattayken ifade etmeliyiz. Kalbimizi dolduran güzel duygular, iyilik sözlerini söylemek için kişilerin ölümlerini beklememeliyiz. Çünkü hayat çabuk geçiyor ve öldükten sonraki sevgi ifadeleri ölen için bir anlam ifade etmiyor. O sevgi, ilgi kişi sağ iken gösterilmeli ki bir anlamı olsun.

Takva, insan ne kadar sorumluluk bilinci ve ödev ahlakı ile hareket ederse etsin bunun kendisini korumakta yeterli olamayacağı bilinciyle Allahın korumasını talep etmek, onun koruması altına girmektir.

Bendeniz son yıllarda şu sözleri her sohbetimde spot cümleler olarak topluma arz ederim. ‘’İnsan ancak başka insanlarla insan olabilir. Allah’a giden yol insandan geçer. İnsanı ihya etmeden Allah’ı razı etmek mümkün değildir.’’ Afrikalıların ahlak felsefesi olarak kabul edilen Ubuntu tam da bunu anlatıyor aslında, derinlemesine…

Türkiye, bir taraftan dünya ile bütünleşmesini sağlayabilecek insan gücünü, tarım potansiyelini, doğal kaynaklarını gereği gibi kullanamazken, diğer taraftan sınırlı sermayesinin büyük bir kısmını çimento üretimine yönlendirerek, sürdürülebilir kalkınmayı başaramaz!

Maalesef bu ülkenin geleceğinden 22 yıl boşa gitti. Bu iktidar döneminde doğup büyüyen gençler umudunu ve inancını kaybetti. Yapılması gerekenler yapılmadı, yapılmaması gerekenler büyük bir iştiyak ve cesaretle yapıldı. Serçeler katledildi, börtü böceğin istila ettiği tarlalarımız yağmalandı.

"Yozlaşmış" filmi, göz kamaştırıcı gökdelenlerin ve olimpiyat coşkusunun ardında gizlenen karanlık dünyanın kapılarını aralıyor. Film, izleyiciyi derin bir rahatsızlık duygusuyla baş başa bırakırken, toplumsal ahlakın ve adalete olan inancın sorgulanmasına da neden oluyor.

Enflasyondan dar gelirli halk mı suçludur, yoksa doyurulamayan elitler mi? Ya da başka ifadeyle, konuyla ilgilenen her politikacı ya da neoliberal iktisatçının diline pelesenk olmuş "şayet emeklilere veya asgari ücrete zam yaparsak enflasyon kontrolden çıkar" sözü ne derece gerçek ifade eder?