SİNEMA

Tartışmalara yol açan Kızıl Goncalar dizisinin ilk bölümünü izledim... Kamera açıları, geçişler, müzikler, renkler, ışıklar, kostümler açısından değerlendirildiğinde üst seviye sayılacak bir yapım olsa da muhtevaya gelince aynı şeyi söylemek zor. Muhtevaya gelince aynı şeyleri söylemem zor.

Ailen başarılı olman, arkadaşların yapmak istemediğin şeyleri yapman, sosyal medya da vücudundan nefret etmen için baskı yapıyor. Çok zor bir şey bu, iyi bir aileden gelen uyumlu bir çocuk olsan bile.

Volkan Girgin'in yönettiği 2020 yapımı beş dakikalık “Konuşma”  isimli kısa film, güçlü kadrosu ve çarpıcı alt metniyle dikkat çekiyor.

13-18 yaş aralığında çocukları olan anne-babalara önemli fikirler verdiğini düşündüğüm filmin hikâyesine ve karakterlerine biraz yakından bakalım.

Üzerimde bıraktığı etki bağlamında bu yıl izlediğim en çarpıcı film olan Holy Spider kaderci, taklitçi ve dogmatik bir mü’min tipini işliyor. Önemli bir meseleyi ele alan filmi biraz yakından incelemekte fayda var.

2013 yapımı Andrej Vajda filmi, Sovyetler Birliği kontrolündeki demir perde ülkelerinden Polonya'nın 1970 ve 80'li yıllarını sıradan bir tersane işçisi üzerinden ele alıyor.

Sıcak Kafa’nın son zamanlarda izlediğim en ilgi çekici yerli dizi olduğunu baştan söyleyeyim. Bu yazının odağı senaryonun (muhtemel) kastı ya da kasıtları olacak.

Katı modernite veya ağır kapitalizm olarak adlandırılan sanayileşme döneminde sermaye ile işgücü arasında karşılıklı bir bağımlılık ilişkisi söz konusuydu. İşçiler geçimlerini sağlamak için işe ihtiyaç duyuyordu, sermayenin de gelişmek için insan gücüne ihtiyacı vardı. Bu ikisinin buluşma yeri fabrikaydı. Zgymunt Bauman'ın deyişiyle sermaye ile işgücü iyi günde kötü günde, hastalıkta ve sağlıkta ölüm onları ayırıncaya kadar birleşmişti. Bu karşılıklı bağımlılık ilişkisi güçlü sendikaların ortaya çıkmasıyla işçi haklarının gelişmesini de beraberinde getirmişti.

James Baldwin kendisinin ve ülkesinin hikâyesini katledilen üç arkadaşının hayatlarıyla anlatmak istemişti. Roman olarak tasarladığı bu düşüncesini hayata geçiremedi. Ömrü vefa etmediği için sadece 30 sayfasını yazabilmişti. O sayfaların da büyük kısmı dağınık notlar ve irili ufaklı fikirlerden ibaretti.

Dizinin aslında vermek istediği mesaj da burada yatıyor. Mekan olarak kullanılan birçok merdivenin farklı şekillerde yer aldığı manzara Hollandalı ressam Maurits Cornelis Escher’in meşhur resmini gösteriyor. Escher bu resimde (ve tabii diğer resimlerinin serencamı da göz önünde tutularak) herkesin kendine göre bir dünyada yaşadığını anlatıyor. Resimde herkes kendi fiziksel zeminine göre hareket ediyor. Bu zemin bir diğerine göre aykırı, başka birine göre ters, başka birine göre saçma olabiliyor. Ama kendi başına ele alındığında herkes kendi fizik kurallarına uyuyor; gayet düzgün ve mantıklı duruşlar sergiliyorlar.